Ciao Buenos Aires!

De laatste week in Buenos Aires zit erop. We hebben afscheid genomen van een heel gezellige groep mensen in Casa del Mundo, van het project Mensajeros de la Paz en van een hele indrukwekkende stad. Maar voordat de laatste werkweek begon, zijn we eerst nog een weekendje naar Urugauy geweest!

Vrijdagochtend zijn we met de boot van Buenos Aires naar Colonia del Sacramento (Uruguay) gegaan. De boot deed er net iets langer dan een uur over. Lekker snel! We hadden dus nog de hele dag in Colonia. Colonia is de oudste stad van Uruguay, gesticht door de Portugezen. In het oude gedeelte kan je nog de oude gebouwen en ruines bekijken. De straten zijn erg rustig en de pleintjes zijn allemaal mooi gelegen. Het was mooi weer dus het was een perfect vakantiedagje. We hebben eerst de highlights van het stadje bekeken, zoals de oude haven en de oude pleintjes. Daarna hebben we de hele namiddag lekker aan het water, in de zon, op een terras gezeten. Met de zonsondergang zijn we naar een restaurantje midden op een mooi pleintje toe gelopen, waar we lekker hebben gegeten.

Zaterdagochtend zijn we met de bus van Colonia naar Montevideo (de hoofdstad van Urugauy) vertrokken. Montevideo is een stuk levendiger en bruisiger dan Colonia, maar nog steeds rustig in vergelijking met Buenos Aires. Het is een mooie stad met veel historie. Montevideo is in tegenstelling tot Colonia gesticht door de Spanjaarden. Er is vroeger veel oorlog gevoerd in Uruguay. Door de goede ligging (dicht bij Buenos Aires en precies tussen Argentinie en Brazilie) was dit een ideale plek voor handel voor zowel de Spanjaarden als de Portugezen. Nu doet Uruguay het als onafhankelijk land heel goed, en op veel gebieden beter dan de meeste Zuid Amerikaanse landen.
Bij aankomst in Montevideo reden we door een lange straat met alleen maar palmbomen. De eerste indruk van de stad was gelijk goed! Nadat we de tassen hebben achtergelaten in het hostel zijn we het centrum ingegaan. Er staan een aantal hele mooie gebouwen, veel pleinen en in het weekend was er op verschillende plekken markt. We hebben ons dus goed vermaakt! In de stad zijn er drie grote markthallen. We hadden verwacht dat er een grote markt in een markthal zou zijn... maar in Uruguay zijn de markthallen gevuld met parillas! Je kan er alleen maar eten aan allemaal kleine tafeltjes! s' Avonds zijn we in een markthal dicht bij het hostel gaan eten. Wij waren redelijk vroeg (21:00u), maar binnen een uur zat de hele hal vol. We hebben lekker vlees gegeten onder het genot van live Tango muziek.
Zondag zijn we nog even over een 'echte' markt heengelopen voordat we weer met de bus van Montevideo naar Colonia gingen en vanaf Colonia weer met de boot naar Buenos Aires. Al met al nog best wel een reis. Zondagavond weer thuisgekomen en toen begon voor ons de laatste week in Buenos Aires.

Maandag zijn we weer gaan werken. Hanneke in Flores en ik in San Jose. Na het werk hadden we met het huis een cancha (voetbalveld) gereserveerd. Lekker potje voetballen! Helaas ging het mis, want in een duel om de bal verzwikte Hanneke heel hard haar enkel! &$#zooi! Dinsdag zijn we een foto gaan maken om te kijken of er niks was gebroken. We kregen alleen de foto mee, zonder advies. Dus eigenlijk wisten we nog niks. Gelukkig kon Hanneke contact met thuis leggen en heeft Erna ons gerustgesteld dat er niks was gebroken. Een paar dagen met de voet omhoog en dan gaat het vanzelf over! Op dit moment is de enkel nog wat dik en blauw. Lopen gaat gelukkig elke dag beter, maar met veel rustmomentjes. Soms nemen we nu toch wat eerder de taxi of gaan we even in het park liggen;).

Woensdag en donderdag is Hanneke dus thuisgebleven. Ik heb woensdag afscheid genomen in Flores en donderdag in San Jose, ook namens Hanneke natuurlijk. Ze waren ons allemaal erg dankbaar, dat was fijn om te horen. We hebben ook nog een laatste gesprekje met Aiesec en de organisatie Mensajeros de la Paz gehad, die waren ook erg dankbaar en zeer tevreden. 's Avonds hebben we niet veel spannends gedaan, wel gezellig samen of met anderen films gekeken.

Vrijdag hoefde niemand te werken en ging iedereen naar Tigre. Hanneke en ik waren daar al geweest en zijn thuis gebleven, bovendien was het niet verstandig voor Hanneke om een hele dag rond te lopen. Natuurlijk hebben we wel de hele dag rondgelopen.. Maar gewoon in Buenos Aires en op ons eigen tempo. Hanneke was wel klaar met het binnen zitten en we wilden nog een aantal laatste dingen doen in Buenos Aires. We zijn naar het Museo de Arte Moderno geweest (hier was een erg grappige expositie) en daarna hebben we een lekker restaurantje in Palermo uitgezocht om te lunchen in de zon. Na de lunch hebben we in het centrum nog een laatste keer geld gewisseld en een cadeau gekocht voor Oscar. Die was zaterdag jarig en we zouden een flink gaan feesten vrijdagnacht!

Na een goed feest thuis en in Palermo vrijdagnacht ben ik zaterdagochtend samen met Sam naar Villa 31 gegaan om de kinderen te vermaken. Dit was een avontuur opzich, omdat we nog steeds de drankjes van vrijdag aan het verwerken waren. Maar het was weer erg leuk! Toen we smiddags thuis kwamen hebben we een flinke siesta gehouden. Hanneke is tijdens mijn siesta gaan uit eten met Charlot en Lisette in Palermo. Zaterdagavond hebben we nog een film gekeken voor we redelijk op tijd naar bed gingen.

Zondag was de laatste dag voor ons in Buenos Aires en in Casa del Mundo. In het huis is het traditie dat wanneer je weggaat, je iets typisch moet koken uit je eigen land. Stampot hadden we zelf geen zin in, erwtensoep was te veel moeite. Dus gingen we voor Kapsalon! En voor het toetje pannekoeken! Het diner was zeer geslaagd, alles was op, en volgens mij vond iedereen het lekker. Voor ons afscheid heeft iedereen uit het huis nog hele mooie woorden gesproken. Nu was het tijd om naar bed te gaan en de volgende ochtend vroeg eruit om op reis te gaan!
Wij hebben een fantastische tijd gehad in Casa del Mundo. Het is haast jammer dat we weg moesten gaan. Maar echt treuren kunnen we ook niet, want we hebben een hele leuke reis om naar uit te kijken! De mensen gaan we wel missen. Een aantal zien we weer in Nederland en de anderen hopelijk op een ander moment in de toekomst!

Eerste stop Rosario.
Na vroeg te zijn vertrokken uit Buenos Aires, kwamen we vroeg in de middag aan in Rosario. We hadden nog de hele dag om rond te lopen. We zijn langs de rivier gelopen en naar het Monumento Nacional a la Bandera geweest. Hier zijn we met de lift omhoog gegaan. Boven op het monument konden we prachtig over de stad en de rivier uit kijken. Wat opvalt aan het uitzicht, en wat je ook merkt met de busreis, is dat het land tussen de steden zo goed als onbewoond is. In dit deel van Argentinie zie je vooral veel country velden. In de avond zijn we door het centrum van Rosario gelopen en hebben we wat gegeten. De volgende dag hebben we de hele ochtend in het park gelegen en rond twee uur zijn we naar het busstation gegaan om de reis voort te zetten.

Tweede stop Cordoba.
Gister zijn we aangekomen in Cordoba. De busreis verliep in eerste instantie heel soepel, maar opeens moesten we van bus wisselen. Er zat een barst in de voorruit van de chauffeur. Gelukkig kwam er snel een andere bus waarmee wij mee konden reizen. We waren laat in Coroba en om 11uur s avonds waren we pas bij het hostel. Nog even snel gegeten op het dakterras, waar ook onze kamer staat, en toen lekker gaan slapen.
Vandaag hebben we de stad verkend. Er staan heel veel oude gebouwen, waaronder een aantal kathedralen. De grootste en de bekendste staat op het San Martin plein, de Iglesia Catedral. Rond dit plein is ook van alles te doen, dus daar zijn we het grootste gedeelte van de dag geweest. Aan het eind van de middag zijn we naar het Parque Sarmiento geweest. Wij dachten dat het een heel groot park was, dat viel wel mee. Desalniettemin hebben we lekker in de zon gelegen en genoten van het (steeds mooier wordende) weer. Net hebben we weer eens gekookt, want we moeten ons nog wel aan het budget houden!

De komende twee dagen zijn wij nog in Cordoba. Daarna gaan we weer verder reizen naar Mendoza, waar we ook weer ongeveer 4 dagen blijven.

Saludos!

Yoeri y Hanneke