#Bolivia

We zijn nu bij het vliegveld van La Paz. Over een paar uur gaat onze vlucht naar Rurrenabaque, een plaatsje in het noorden van Bolivia. We gaan een keer met het vliegtuig en niet met de bus, omdat de vlucht 40minuten duurt en de busreis 19 uur. Bovendien is de weg naar Rurre onveilig en het werd sterk afgeraden om met de bus te reizen. We hebben een paar uur te doden op het vliegveld, dus dit is een mooi moment om de week te beschrijven.

Na Sucre zijn we vertrokken naar Cochabamba. Hier konden we bij Rafael en Eliana verblijven; vrienden van Theo-Jan. Ze hadden een prachtig huis met een grote tuin in een buitenwijk van Cochabamba. Hanneke en ik hadden zelfs een eigen kamer met badkamer. Dit was de meest luxe verblijfplaats van de afgelopen 3 maanden!
We waren vroeg in de ochtend aangekomen. We konden even uitrusten en daarna mochten we nog mee ontbijten met de familie, pastel de cochabamba. Na het ontbijt zijn we naar het centrum gegaan om de stad te verkennen. Helaas was het belangrijskte plein afgesloten vanwege werkzaamheden, maar derest van de stad was gelukkig ook erg mooi! We zijn langs verschillende pleinen en kathedralen gelopen. Smiddags werden we opgehaald in het centrum door Rafael om thuis met de hele familie (inclusief oma) te lunchen. In Bolivia is de lunch de meest belangrijkste maaltijd van de dag. We kregen vooraf een lekkere salade en daarna kregen we rijst met kip en een lekker sausje. Erg lekker klaargemaakt en gezellig dat we mee mochten lunchen!
Helaas was Eliana ziek dus zijn we niet veel met de familie op pad geweest. Rafael heeft ons wel leuke tips gegeven over wat we konden doen in de stad en in de omgeving. Zo zijn we een dag naar een klein dorpje in de buurt geweest; Tarata. Hier hebben we lekker rustig rondgelopen. Toevallig was er een bruiloft in het dorp, dus veel mensen waren netjes en traditioneel aangekleed. Vooral vrouwen zien er leuk uit. Ze dragen fleurige lange rokken, en een mooie doek om de schouders. Hun lange zware haren zitten in twee vlechten met onderaan kraatljes en ze dragen een hoofddeksel, vaak een bolhoed. Ook in Cochabamba zelf is er buiten het centrum veel te beleven. In Cochabamba hebben ze, net zoals in Rio de Janeiro, een groot beeld van Christus op een berg staan die over de stad uitkijkt. Hier zijn wij met de teleferico omhoog gegaan en hadden we prachtig uitzicht over de stad. Cochabamba is na Santa Cruz en La Paz de grootste stad van Bolivia. Cochabamba staat ook bekend om zijn eetgrage bewoners. Volgens Rafael zijn er tientallen gerechten die typisch zijn voor Cochabambinos. Dit moesten we natuurlijk uitproberen! We zijn naar een restaurant gegaan die veel lokale gerechten op de kaart had en daar hebben we heerlijk gegeten! Het werd steeds meer een stad om te blijven! Naast het fantastische klimaat (het hele jaar 20 tot 30 graden) ook nog overal lekker eten! Zondag besloten we echter om weer door te reizen naar La Paz. We hebben de familie heel erg bedankt door een taart en een bedankbrief te geven.

Maandagochtend waren we aangekomen in La Paz. La Paz is dus niet de hoofdstad van Bolivia, maar het heeft wel de allure van een hoofdstad. Het is een prachtige en indrukwekkende stad. De stad ligt in een valei op een hoogte van 3.6km. De stad is zo gegroeid dat ook de omliggende bergen zijn volgebouwd met huizen etc. En dat is wat de stad zo mooi maakt. In de nacht zie je overal lichtjes op de berg. Maandag hebben we meegedaan aan een walkingtour door de stad. Zo hebben we in een middag de belangrijkste pleinen, gebouwen en markten gezien. Bovendien hebben we verschillende verhalen gehoord over de geschiedenis. Bolivia is 190 jaar een onafhankelijk land en ze hebben al 81 presidenten gehad. Hiermee staan ze in het Guinness Book of Records. Ze hebben ook erg vaak een coup gehad waarbij de zittende president werd vermoord door de nieuwe president. De gidsen vertelden ons een verhaal over een niet zo'n fijne president uit de 19e eeuw. Deze president had de macht overgenomen door zijn voorganger te vermoorden. Vervolgens liet hij het lijk op het balkon van het presidentiele gebouw zien aan het volk en vroeg hij aan het volk wie de nieuwe president was (natuurlijk was er maar 1 antwoord mogelijk). Hij stond verder bekend vaak foute feesten te geven in het presidentiele gebouw en hij was vaak dronken. Op een dag kreeg de president een wit paard cadeau van Brazilie. Uiteraard wilde de president een cadeau teruggeven. Helaas voor Bolivia was hij ontzettend dronken op dit moment. Hij pakte een landkaart van Bolivia en liet het paard er met een been op staan. Het stuk land onder de hoef heeft de president als cadeau gegeven aan Brazilie. Dat stuk land was qua grootte te vergelijken met Ierland en had toegang tot de oceaan.
Een andere coup waarover werd verteld, was een coup door de bevolking. Zij waren op dat moment klaar met de zittende president. Ze bestormden het gebouw en takelde de president toe. Vervolgens werd hij rondom het plein gesleept en uiteindelijk werd hij opgehangen aan een lantaarnpaal. Na een tijdje te hebben geleefd met de volgende president kwamen ze tot de conclusie dat de vermoorde president zo slecht nog niet was. En hadden ze spijt dat ze hem hadden vermoord. Helaas konden ze hem niet tot leven wekken dus hebben ze bij de lantaarnpaal een mooi monument neergezet. Deze gebeurtenissen zijn gelukkig lang geleden gebeurt. Een recenter schandaal komt uit 2002, toen was er een president die nu van het belastinggeld een fijn leven leid in een groot huis in Amerika. Over de huidige president zijn de meningen verdeeld. Sociaal is hij heel sterk, economisch helaas wat minder. Wat heel sterk is van de huidige president is dat hij in zijn termijnen de armoede met 25% heeft laten afnemen in Bolivia. Bolivia is niet langer het armste land in Zuid-Amerika. Wat weer tegen hem werkt is het feit dat hij de grondwet dusdanig wil veranderen dat hij nog meer termijnen aan de macht kan blijven. Hierover is binnekort een referendum in Bolivia. Genoeg geschiedenis en politiek. De markten in La Paz zijn erg leuk om overheen te lopen. Op de heksenmarkt kan je naast groente, fruit, kleren en souveniers, ook verschillende liefdesdrankjes halen die elk een ander werking zouden hebben. We hebben ze maar niet uitgeprobeerd, volgens mij hebben wij die ook helemaal niet nodig;).
Na de tour zijn we naar de teleferico gelopen. Er zijn drie lijnen die over de stad gaan. Wij hadden de gele lijn, hiermee heb je het mooste uitzicht van de stad. We gingen helemaal naar boven en vanaf daar kan je goed zien dat La Paz in een valei ligt, en dat er veel huizen tegen de omliggende bergen zijn gebouwd. Na deze ervaring zijn we naar het hostel gegaan en hebben we weer eens zelf gekookt: noodles met groenten en ei. Hierna zijn we vroeg gaan slapen want de volgende ochtend werden we om 07:00 uur opgehaald. We gingen mountainbiken over de Deadroad.

Het busje kwam ons ophalen bij het hostel en vervolgens werden er andere opgehaald. Toevallig kwamen we twee Nederlanders tegen die we in Buenos Aires ontmoet hebben. We moesten nog een uurtje met de bus voordat we zouden beginnen met mountainbiken. We begonnen op een hoogte van 4km en eindigen op een hoogte van 1.5km (zo laag zijn we al minstens twee weken niet meer geweest). In totaal was de route 54km, maar we fietsen dus vooral naar beneden. Het eerste gedeelte was gewoon op asfalt, maar wel van de top naar beneden. We hadden erg goede fiesten en de remmen deden het gelukkig perfect. Na een half uur fietsten hadden we er al 24 km opzitten! Het ging dus lekker hard. Nu waren we pas bij het begin van de Deadroad. Van te voren moesten we al een formulier onderteken dat wanneer er iets zou gebeuren je zelf verantwoordelijk was. Het advies was om niet te hard te fietsen zodat je niet uit de bocht het ravijn in vliegt, maar ook niet te zacht omdat je dan teveel uit balans zou raken. Er lag natuurlijk geen asvalt meer, en de weg was ook niet recht. Het begin was dan ook best spannend, maar al snel werd het gewennig en werd het vooral super leuk. Uiteindelijk gingen we nog best snel naar beneden, wij waren steeds als een van de eerste bij het volgende checkpoint. Waar we in het begin nog boven aan de berg waren, waar niet zo veel groeide, waren we nu midden in de tropen. De route was fantastisch mooi! Ontzettend veel groen! We hebben verschillende watervallen gezien en we hebben zelfs door een waterval gefietst! Tijdens de checkpoints, rustmomenten, hebben we ook van het mooie uitzicht genoten. Het laatste gedeelte van de weg was het gevaarlijkst. De bochten werden nog scherper en de weg werd nog hobbeliger. Toen we dit stuk ook hadden overleefd kregen we een survivor tshirt en een koud biertje. Hierna werden we met de bus naar een hostel in de buurt gebracht, waar we konden lunchen, douchen en in het zwembad plonsen! Dit was het perfecte einde van een intensieve tour. Op het eind van de dag werden we teruggebracht naar het hostel.

Vanochtend zijn we vroeg opgestaan om de tas in te pakken en om naar het vliegveld te gaan. De vlucht is al drie keer verzet, maar als het goed is zitten we over anderhalf uur in het vliegtuig naar Rurrenabaque. En over 3 uur zijn we in park Madidi, in de Amazone, voor 3 dagen! Voorlopig ook geen internet. Dus ouders: het volgende whatsappbericht komt in het weekend!

Groetjes,

Yoeri en Hanneke