Cataratas de Iguazu

Hola amigos y amigas! De afgelopen dagen hebben we weer veel meegemaakt, het is daarom een lang verhaal geworden (en over voetbal wil ik het niet eens hebben....).
In het weekend hebben we een van de wereldwonderen mogen aanschouwen en ook in het huis en op het werk hebben we veel leuke dingen gedaan.

Allereerst vorige week donderdag. In plaats van te helpen in de huizen, gingen we met alle vrijwilligers van Mensajeros de la Paz wandelen in het park met de opa's en oma's uit Flores. De dag was goed uitgekozen want de lentezon scheen vol op! Het tempo lag niet heel hoog, maar we hebben de andere kant van het park zonder kleerscheuren gehaald. Daar was er een activiteit voor de ouderen georganiseerd: Yoga. En uiteraard deden wij en de andere vrijwilligers net als de ouderen enthousiast mee. Hier en daar ook nog wat gepraat met de mensen. Ja, mijn Spaans gaat vooruit. En Hanneke kan inmiddels hele gesprekken voeren (!) zolang de mensen duidelijk praten.
Na de yoga zijn we met iedereen (ook de ouderen) ergens gaan eten. De directeur van Flores had een ruimte gereserveerd waar we met iedereen konden zitten. Het was nog een klein eindje wandelen uit het park. Hij had alleen niet zo goed nagedacht over de mensen in de rolstoel, want de ruimte was op de tweede etage en er was geen lift! Met drie man sterk hebben we om de beurt de mensen die in de rolstoel zaten omhoog getild, zodat ze gewoon met iedereen mee konden eten. Hanneke en ik zijn na het eten wat vroeger naar huis gegaan, want wij moesten de bus halen naar Puerto de Iguazu!

Thuis snel de tassen gepakt en daarna meteen naar de metro om vervolgens op het busstation de juiste bus te zoeken. Gelukkig hadden we van te voren al kaartjes gekocht, dus we wisten zeker dat we een plekje hadden. Wij waren netjes op tijd, de bus helaas niet. De bus zou om 19:00 uur vertrekken, maar om 19:00 uur stond de bus nog niet op het scherm. Gelukkig kwam die wel, met 45 minuten vertraging. Opzich was het een fijne bus. De stoelen zaten lekker, we hadden genoeg beenruimte, we kregen zelfs wat te eten! Er zaten echter ook een paar kleine nadelen aan de busreis. Het regende die avond pijpenstelen en het stopte pas toen we in de buurt van Puerto de Iguazu waren. Helaas kon de bus blijkbaar niet zoveel regen aan, na een paar uur rijden voelde ik wat nattigheid langs mijn schouder.Het water kwam door het dak van de bus heen precies op onze plekken. Na een paar minuten stroomde er wat straaltjes water over de stoelen. Gelukkig was het niet zo heel druk in de bus, dus zijn we mooi ergens anders gaan zitten waar het wel droog was. We zijn twee keer van plek gewisseld;). Uiteindelijk hadden we een fijn plekje en konden we lekker slapen. We werden wakker en een van de eerste dingen die we zagen was een kakkerlak die over de vloer liep. Achja, we waren er bijna!

De bus had onderweg ook nog wat vertraging opgelopen, we zouden 11:00 uur aankomen maar we waren er 15:00 uur. Het was al te laat om naar de watervallen te gaan, want de ingang van het park sluit al om 17:00. We zijn die avond dus maar lekker gaan uit eten in het stadje. Het restaurant wat we hadden uitgekozen was heel bijzonder. Niet alleen het eten was fantastisch, ook de locatie was bijzonder. We hebben die avond namelijk gegeten op het drielandenpunt tussen Argentinie, Brazilie en Paraguay. Het restaurant was op Argentijnse grond in de bocht van de rivier, rechts aan de overkant zagen we Brazilie en links aan de overkant lag Paraguay. De avond was perfect! Tot het moment dat we terug in het hostel waren en ik de kamer sleutel was verloren... Het hostel had ook geen reserve sleutel.. Nadat de enige werknemer wat had gebeld konden we gelukkig voor die avond in een andere kamer slapen.

Zaterdag zijn we vroeg opgestaan om naar het park te gaan, maar eerst moesten we nog in onze kamer! We waren even bang dat we de hele ochtend moesten wachten op de sleutel, maar gelukkig was de schoonmaker vroeg aanwezig die alle sleutels had. Van die sleutel werd later die dag een kopie gemaakt, zodat we de laatste nacht wel in onze kamer konden slapen. We konden dus nog op tijd naar de bus voor de watervallen!

Van te voren hadden we verwacht dat het ontzettend druk zou zijn in het park. Gelukkig waren we lekker vroeg in het park waardoor we vrijwel de hele ochtend rustig rond hebben kunnen lopen. Er waren wel veel andere mensen maar het park was erg groot met verschillende routes. Doordat het zo rustig was hebben we ook echt van de natuur kunnen genieten, want naast de watervallen is de omgeving ook ontzettend mooi. Natuurlijk is er veel water, maar ook de bomen en planten zijn divers en mooi. In dit natuurgebied leven ook tropische dieren. Uiteraard zijn er vissen en verschillende vogels, zoals de Toekan. Dit gebied wordt ook bewoond door onder andere de kaaiman, jaguar, apen, schildpadden, miereneters en de coati (rode neus beer). Vooral de coati laat zich graag zien aan de mensen. Meteen bij binnenkomst in het park zagen we er al twee lopen. Ze zien er heel schattig uit, maar geef ze geen eten, want ze kunnen goed doorbijten!
Wij zijn eerst naar de route gelopen die naar de onderkant van de watervallen leidt. Tijdens het lopen stop je om de paar meter om te kijken hoe mooi het is. Je komt steeds dichter bij de watervallen en ook onderweg loop je al langs, onder of boven een aantal kleinere watervallen. Het uitzicht is vanaf elke plek fantastisch. Op een gegeven moment hadden wij het geluk dat er een Toekan in een boom langs het pad zat. Echt op een paar meter van ons vandaan. Gelukkig was het dus niet druk en waren wij stil genoeg om de Toekan niet te storen. Af en toe sprong die naar een andere tak, maar hij bleef mooi in de buurt. Op een gegeven moment besloot de vogel om ergens anders zijn eten te gaan zoeken en toen zijn wij ook maar doorgelopen. Niet heel veel verder kwamen we bij een punt waar je naast de eerste grote watervallen stond. Een adembenemend gezicht. Zover je naar voren kon kijken zag je water naar beneden komen vallen. In het hele park zijn ongeveer 300 watervallen te zien en op deze plek zag je waterval naast waterval naast waterval. De route ging nog verder naar beneden tot je uitkwam bij de rivier. Hier zijn we in een tour boot gestapt die ons dichter bij de watervallen zou brengen. Dit was een erg leuke ervaring! We kregen al de waarschuwing dat we gegarandeerd met een nat pak uit zouden stappen. Dat was niet gelogen, want op twee plekken zijn we onder de watervallen door gegaan! Heel leuk en ook heel nat!
Na de boottocht zijn we even bijgekomen van alles en ondertussen probeerde we onszelf af te drogen en wat reserve kleren aan te trekken.

Het was inmiddels 12:00 en we liepen over de route waardoor we de watervallen van boven zagen. De route liep over het water en op deze route zie je dus op verschillende momenten echt het water een vrije val naar beneden maken! Het uitzicht op deze route was op sommige plekken misschien wel nog mooier dan dat we beneden zagen! Uiteindelijk bereikte we het meest indrukwekkende punt van het park; Garganta del Diablo (keel van de duivel). Op dit (hoogste) punt zagen we het water onder ons, rechts van ons, links van ons en aan de overkant verdwijnen! Alles wat naar beneden viel leek te verdwijnen, de rivier was niet te zien!
Na een mooie wandeling terug naar het begin van het park hadden we alles wel gezien en besloten we om naar het hostel te gaan. De volgende dag zouden we naar Brazilie gaan!

Zondag besloten we maar om de taxi te nemen naar het natuurpark in Brazlilie (we hebben driekwartier op de bus staan wachten maar die kwam niet opdagen). Dit was een avontuur opzich, omdat we de grens van Argentinie en Brazilie passeerden. Op de grens van Argentinie moest je je paspoort laten zien, daarna ging je over de brug en daarna kregen we in Brazilie weer een stempel.
Het park in Brazilie was meer toeristisch dan in Argentinie. We gingen met een bus naar het punt waar we de watervallen goed konden zien. Daar kan je wel rondlopen, maar er is maar 1 route dus hier heb je het uitzicht nooit voor jezelf. Op de meeste punten moet je ook even wachten voor je vooraan kan staan. Maar als je dan vooraan staat, dan heb je ook het meest geweldige uitzicht en vergeet je de drukte om je heen. Alles wat we in Argentinie gelopen hebben kan je vanaf hier zien. Ontzettend mooi. Ook het weer was mooier dan de dag daarvoor, dat maakte het aanzicht nog mooier. We hebben precies kunnen zien hoe we met het bootje hebben gevaren en hoe we bij de Garganta del Diablo zijn gekomen. In Brazilie kun je de Garganta del Diablo wellicht nog mooier aanschouwen. Ze hebben een platform neergezet aan het eind van de Garganta del Diablo waar het water samenkomt en het begin van de nieuwe rivier wordt gevormd. Hier zie je dus al het water naar beneden komen vallen (en door dat de zon scheen ontstond er een regenboog)! Misschien was dit wel het mooiste punt van zowel het Argentijnse park als het Braziliaanse park.
Nadat we de mooiste uitzichtpunten hadden bezocht besloten we het park te verlaten en nog wat te gaan eten in het Braziliaanse stadje Foz de Iguacu. Vanaf het restaurant hebben we weer een taxi terug genomen naar Puerto Iguazu (Argentinie), waar we weer in de bus stapte naar Buenos Aires.

De terugweg verliep redelijk soepel op een politiecontrole van 2 uur na. Er werd een vrouw uit de bus gezet die illegale telefoonhoesjes zou verkopen... Achja, we waren toch al te laat om nog te gaan werken maandag.

Doordeweeks hebben we weer fijn gewerkt in zowel San Jose als in Flores. In het huis is er echter wel veel veranderd. Er zijn veel mensen weggegaan, maar daarvoor hebben weer nieuwe gezellige mensen erbij gekregen. Twee Cololmbiaanse jongens, een Portugees meisje, twee Nederlandse meisjes en een jongen uit Nijmegen! Het is erg gezellig en er wordt meer samen gedaan dan voorheen. De avonden worden gevuld met het spelen van spelletjes, het drinken van een drankje en dansen op ons buitenterras.

We hebben dit weekend een heel lang weekend gehad omdat het maandag een nationale feestdag was in Argentinie; Columbus dag. De werkweek was dus lekker kort. Doordat we maandagmiddag terugkwamen van Iguazu, hebben we alleen op dinsdag, woensdag en donderdag gewerkt. Donderdag en vrijdag hebben we met de mensen van het huis gezellige avonden gehad! We hadden muziek op gezet en de hele avond in de tuin gefeest.
Zaterdag kwam Hanneke met het idee om met iedereen te gaan eten, iedereen zou iets maken. Maar eerst gingen we zaterdagmiddag nog in Flores kinderen helpen met hun huiswerk. Helaas hadden we het verkeerd begrepen en waren we iets te laat. Toch hebben we nog een jongen met zijn Engels huiswerk kunnen helpen en later hebben we met twee kinderen bingo gespeeld. Het eten s'avonds was hartstikke gezellig en lekker! Iedereen kookte iets, dus het was lekker gevarieerd. Wij hadden een Spaanse tortilla gemaakt! Na het eten ontstond er een huisfeest, omdat sommige een aantal vrienden hadden uitgenodigd, die ook weer vrienden hadden meegenomen. Op een gegeven moment hebben we het feest verplaatst van ons huis naar de wijk Palermo. We gingen naar een disco waar een bekende van iemand werkte, en zo kwamen we nog in de vip ruimte van de disco terecht ook. Weer een zeer geslaagde avond met veel salsamuziek!
Zondag was voor iedereen een rustige dag. Wij hebben onder andere onze reis gepland zodat we binnenkort een ticket terug kunnen boeken! We moeten nog wel wat keuzes maken wat we wel en niet willen zien, maar voor het grootste deel hebben we een plan!
Maandag zijn we weer even in het centrum geweest om wat geld te wisselen en om het vervolgens weer uit te geven aan Empenadas en een lekker Dulce de leche ijsje! In de avond hebben we een Argentijnse barbeque gehad die ook weer gezellig was. Nog later op de avond hebben we genoten van de gitaarmuziek van Sam (de jongen uit Nederland).
Gisteren hebben we weer gewerkt. Maar niet in een van de huizen. Hanneke en ik hebben een project toegewezen gekregen. Het doel is om de rechten van kinderen meer onder de aandacht te brengen en dan vooral het recht om te spelen. Dit wil Mensajeros de la Paz doen door een campagne in November en December. Ze hebben hiervoor al een aantal activiteiten bedacht; bijvoorbeeld met kerst gaan kinderen op basisscholen schoenendozen met cadeautjes maken voor kinderen die het minder goed hebben. Ze hebben ons gevraagd om mee te denken over een video en een Facebookcampagne om dit te ondersteunen. Ze hebben wel een aantal richtlijnen, maar wij zijn heel vrij in het bedenken hoe we het willen inrichten. Erg leuk en iets wat uitdagender dan het werk dat we de overige dagen uitvoeren.

Er is dus al een hoop gebeurt in Casa del Mundo en we hebben hier nog twee weken te gaan! Aankomend weekend gaan we naar Uruguay en het weekend daarop is het laatste weekend voor ons in Buenos Aires!

Hasta luego!

Yoeri y Hanneke